Złoty w minionym tygodniu był nieco słabszy względem euro i dolara, kurs EUR/PLN zwyżkował w pobliże 4,2650, a USD/PLN do 3,6550, czemu towarzyszyło utrzymanie kursu przez EUR/USD w pobliżu 1,1700. Rentowności obligacji USA w horyzoncie tygodnia spadły -6/-3 pb., a niemieckich zmieniły się o -2/+1 pb. Dochodowości polskich SPW poszły wyraźnie w górę w przedziale +11/+14 pb., mocniej na długim końcu krzywej.
Krajowej walucie szkodziła presja na europejskie aktywa związana z napiętą sytuacją polityczną we Francji oraz nie pomagał także mocniejszy dolar, który jest ujemnie skorelowany z siłą walut EM. Z czynników krajowych, presję na złotego wywierał prawdopodobny odpływ kapitałów inwestorów zagranicznych z GPW związany m.in. z planowanymi, nowymi obciążeniami podatkowymi wobec krajowych banków. Sentymentu względem polskich aktywów nie poprawiło także chłodne przyjęcie przez inwestorów projektu budżetu Polski na 2026 rok. Złotego fundamentalnie wspierała natomiast perspektywa przyspieszenia wzrostu polskiego PKB w II połowie br., po tym jak dane o sprzedaży detalicznej za lipiec br. były wyższe od oczekiwań ekonomistów. Bilans ww. czynników był jednak negatywny dla PLN, ale obraz trendów EUR/PLN oraz USD/PLN nie zmienił się i pozostały one w obrębie konsolidacji ograniczonych odpowiednio poziomami 4,23-4,28 oraz 3,63-3,77...