Kontynuacja stabilizacji na EUR/PLN przy sporych, ok. 7 groszowych wahaniach na USD/PLN, to krótki opis zachowania głównych par z PLN w kończącym się tygodniu. Złoty względem euro zamykał piątkową sesję po nieco mocniejszej stronie rynku, kurs EUR/PLN był notowany w pobliżu 4,4670, a USD/PLN wzrósł powyżej 4,14. Na rynkach bazowych EUR/USD zakończył tydzień nieco niżej w okolicach 1,0770, jednak w tym okresie był już w pobliżu 1,0950.
Głównym czynnikiem wpływającym na globalny rynek FX były odczyty ważnych danych makro z Europy oraz USA, które pokazały, że rynek pracy w Stanach Zjednoczonych zaczyna reagować na znajdujące się na najwyższych od wielu lat poziomach tamtejsze stopy procentowe. To z kolei schłodziło rynkowe oczekiwania odnośnie przyszłych decyzji Fed na wrześniowym i listopadowym posiedzeniu, zmniejszając istotnie szanse na ewentualne podwyżki stóp. Ta zmiana oczekiwań wpłynęła z kolei na osłabienie dolara, choć nieintuicyjna reakcja rynków na dane o inflacji z Europy, wypowiedzi przedstawicieli EBC oraz mocniejsze odczyty PMI i ISM z USA skalę osłabienia USD na koniec tygodnia całkowicie zniwelowały.
Naszym zdaniem możliwa presja na osłabienie dolara i pierwsze sygnały poprawy sytuacji w Chinach (lepsze PMI dla sektora prywatnego, obniżki oprocentowania kredytów hipotecznych i w konsekwencji mocniejszy juan) mogą pozytywnie oddziaływać na złotego. W przeciwnym kierunku oddziaływać będą rosnące oczekiwania na obniżki stóp w Polsce wsparte w kończącym się tygodniu słabymi, krajowymi danymi makro. Naszym zdaniem suma tych czynników nieco bardziej wspiera scenariusz z kontynuacją umiarkowanej deprecjacji PLN w krótkim horyzoncie czasowym.
Na ostatniej sesji tygodnia rentowności krajowych SPW były stabilne, zmiany zawierały się w przedziale -2/+3 pb., a nieco w dół szedł krótki koniec krzywej dochodowości. Na rynkach bazowych, zarówno w Europie jak i USA, dochodowości papierów skarbowych w piątek wzrosły po ok. 6-8 pb. dla obligacji 10-letnich, a krótki koniec krzywej kończył sesję bez większych zmian.
Na piątkowe zachowanie rynków bazowych FI główny wpływ miały publikacje danych z amerykańskiego rynku pracy, które wskazały na łagodzenie presji płacowej, rosnące bezrobocie oraz nieco wyższą w sierpniu liczbę nowych miejsc pracy utworzonych poza rolnictwem, przy wyraźnej korekcie w dół odczytu NFP za lipiec br. (157 tys. vs 187 tys.). Dane te wspierały spadki rentowności papierów z rynków bazowych, szczególnie na krótkim końcu krzywej. Sytuację zmieniły jednak odczyty wskaźników koniunktury z amerykańskiego przemysłu (PMI oraz ISM), które były wyraźnie wyższe od rynkowych oczekiwań. To doprowadziło do zwrotu szczególnie na długim końcu krzywej UST, gdzie rentowności zaczęły testować techniczne opory znajdujące się w okolicach 4,18%. Krajowy rynek obligacji skarbowych w bardzo umiarkowany sposób reagował na zmiany z rynków bazowych, skupiając się na słabych odczytach lokalnych danych makro (PMI z przemysłu), które podtrzymywały rynkowe oczekiwania na wrześniową obniżkę stóp w Polsce pomimo sierpniowego CPI na poziomie 10,1%.
Początek obecnego tygodnia będzie ubogi w dane makro, rynki w USA w poniedziałek będą zamknięte z powodu Święta Pracy, a tym samym zapewne rentowności krajowych SPW będą dryfować w trendach bocznych do środowej decyzji RPP. Instrumenty pochodne wyceniają z ok. 80% prawdopodobieństwem wrześniowe cięcie stóp NBP o 25 pb., a ekonomiści w tej kwestii podzieleni są mniej więcej po połowie.