Miniony tydzień przyniósł silną aprecjację złotego, kurs EUR/PLN w takim horyzoncie zniżkował o ok. 1% do okolic 4,39, a USD/PLN o niecałe 3% w pobliże 4,02. Na globalnym rynku FX dolar amerykański osłabiał się, co spowodowało wzrost kursu EUR/USD o ok. 2% do okolic 1,0910.
Złoty na przestrzeni tygodnia był jedną z najlepiej radzących sobie walut w koszyku walut z EM, na co wpływ miało kilka czynników zarówno lokalnych jak i globalnych oddziaływujących w jednym kierunku. Lokalnie złotego wspierały trzy czynniki: lepsze od oczekiwań, poniedziałkowe dane o bilansie płatniczym (nadwyżka 394 mln euro), nieco mocniejszy od konsensusu wzrost gospodarczy Polski w III kw. br. (+0,4% r/r vs. oczekiwane +0,3% r/r) oraz medialne spekulacje odnośnie możliwego napływu pierwszych środków na krajowe KPO już na przełomie roku. Globalnie waluty EM wspierał natomiast utrzymujący się tryb risk-on oraz towarzysząca mu deprecjacja dolara. Umacnianie złotego doprowadziło w połowie tygodnia do przełamania średnioterminowych wsparć na wykresie EUR/PLN (strefa 4,41-4,40), co przyspieszyło spadki kursów EUR/PLN i USD/PLN, które to w czwartek testowały odpowiednio okolice 4,36 oraz 4,00.
Nadchodzący tydzień w kraju przyniesie dane o koniunkturze gospodarczej, która powinna się poprawiać, a na rynkach bazowych głównymi figurami będą odczyty indeksów PMI z Europy i USA. Warto dodać, że czwartkowe Święto Dziękczynienia w USA zmniejszy zapewne zmienność na rynkach w drugiej części tygodnia. Naszym zdaniem, głównie ze względu na aspekty techniczne (silne wyprzedanie i bliskość kolejnych wsparć), szanse na ruchy korekcyjne w górę na głównych parach z PLN znacząco się zwiększają, a taki scenariusz może się zacząć materializować w perspektywie kilku sesji.
Na rynkach stopy procentowej tydzień przyniósł wyraźne spadki rentowności SPW, które w przypadku polskich papierów wyniosły 3-14 pb., przy zniżkach obligacji z rynków bazowych o 12-21 pb.
Najważniejszym wydarzeniem tygodnia, które wpłynęło na bardzo dobre nastroje na globalnych rynkach FI były wtorkowe, niższe od konsensusu odczyty październikowej inflacji CPI z USA (spadek podstawowej jej miary do 3,2% r/r z 3,7% r/r we wrześniu oraz odpowiednio inflacji bazowej do 4,0% r/r z 4,1% r/r). Dane te przywróciły rynkową „grę” na szybsze niż dotychczas zakładano obniżki stóp procentowych w USA, powodując bardzo silny spadek rentowności tamtejszych obligacji o ponad 20 pb. na jednej sesji. To głównie zachowanie rynków bazowych wpłynęło na zachowanie krajowych SPW, choć warto również wspomnieć o czynnikach lokalnych jak potwierdzenie szybkiej dezinflacji przez finalny odczyt polskiego CPI za październik oraz o bardzo silnym złotym, który proces dalszej dezinflacji będzie wspierał. W tle pojawiały się także spekulacje odnośnie napływu środków na krajowe KPO, co może rodzić rynkowe oczekiwania na ograniczenie podaży obligacji na rynku pierwotnym w Polsce w 2024 roku. Skutkiem sumy ww. czynników było zejście rentowności krajowych obligacji 10-cio letnich w okolice minimów sprzed listopadowego posiedzenia RPP, co pokazało, że rynek powoli wycofuje się ze scenariusza długiej pauzy w cyklu obniżek stóp NBP.
Naszym zdaniem to rynki bazowe będą w dalszym ciągu „rozdawać karty” na krajowym rynku FI, a kolejne odczyty danych makro, głównie z USA, mogą zadecydować czy bardzo ważne, testowane w piątek wsparcia na tamtejszych papierach 10-cio letnich (4,38-4,40%) zostaną pokonane. Jeśli tak się stanie, to w krótkim terminie przesunięcie krajowych rentowności w dół o kolejne 15-20 pb. będzie wysoce prawdopodobne.
Sporządzenie niniejszej publikacji zostało ukończone 20 listopada 2023, 07:30.
Informacje i zastrzeżenia
Niniejsza publikacja (Publikacja) powstała w Biurze Strategii Rynkowych (BSR), które jest wydzieloną jednostką PKO BP S.A. (Bank). BSR nie zawiera i nie pośredniczy w zawieraniu transakcji na rynku finansowym. Publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny oraz nie stanowi oferty w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Informacje zawarte w Publikacji nie mogą być traktowane jako propozycja nabycia jakichkolwiek instrumentów finansowych, rekomendacja inwestycyjna, usługa doradztwa inwestycyjnego, podatkowego lub jako forma świadczenia pomocy prawnej. Bank dołożył wszelkich starań, aby zamieszczone w Publikacji informacje były rzetelne oraz oparte na wiarygodnych źródłach. Publikacja powstała na podstawie niezależnych badań analitycznych prowadzonych w BSR na podstawie ogólnodostępnych źródeł informacji o charakterze ekonomiczno-rynkowym. Ewentualne opinie analityków zawarte w Publikacji zostały sporządzone przez nich w sposób niezależny i mogą ulegać zmianie.
Ewentualna ocena instrumentów finansowych zawarta w Publikacji dokonywana jest przy zastosowaniu kombinacji metod, w szczególności fundamentalnej, porównawczej, rynkowej i technicznej. Analiza fundamentalna zmierza do określenia wartości godziwej danego instrumentu finansowego. Główne zalety: bazuje na obiektywnych czynnikach; główne słabości: istotny lub nawet dominujący wpływ na wartość rynkową, szczególnie w krótkim terminie, mogą wywierać czynniki pozafundamentalne. Metoda porównawcza obejmuje porównanie wycen rynkowych zbliżonych do siebie instrumentów finansowych w celu zidentyfikowania bezwzględnego i względnego przewartościowania lub niedowartościowania. Główne zalety: identyfikacja względnych nieefektywności rynkowych; główne słabości: porównywanie instrumentów finansowych, które nie są tożsame rodzi ryzyko nadmiernego uproszczenia i w konsekwencji wyciągnięcia błędnych wniosków. Metoda rynkowa służy do określania przewidywanych zmian w podaży i popycie na dany instrument finansowy wynikających z różnorodnych przyczyn m.in. na podstawie analizy pozycji portfelowych lub zagregowanej opinii uczestników rynku względem danego instrumentu finansowego; główne słabości: fragmentaryczność i opóźnienie danych będących podstawą analizy. Metoda techniczna jest metodą uzupełniającą, przydatną w szczególności w identyfikowaniu krótkoterminowych trendów. Polega głównie na badaniu wykresów obrazujących historyczne kształtowanie się cen i innych parametrów rynkowych, w celu określenia w jaki sposób ukształtują się one w przyszłości. Główne zalety: względnie krótki czas analizy; główne słabości: zjawiska z przeszłości nie muszą powtórzyć się w przyszłości. W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących wymienionych metodologii zalecany jest kontakt z analitykami BSR.
Akcjonariuszem posiadającym powyżej 5% wyemitowanego kapitału zakładowego jest Skarb Państwa. Bank może być animatorem emitenta, rynku lub dostawcą płynności w odniesieniu do instrumentów finansowych wymienionych w Publikacji jak również posiadać je w swoim portfelu. Bank na mocy zawartych umów pełni funkcję Dealera Rynku Pieniężnego oraz Dealera Skarbowych Papierów Wartościowych.
Bank nie ponosi odpowiedzialności za skutki decyzji podjętych na podstawie informacji zawartych w niniejszej publikacji. Niezależnie od informacji przekazanych przez Bank, przed zawarciem każdej transakcji Klient powinien dokonać całościowej oceny jej ryzyka, potencjalnych korzyści i ewentualnych strat, warunków i skutków prawnych, księgowych i podatkowych transakcji, wpływu czynników rynkowych na wartość inwestycji i wynik transakcji oraz w sposób niezależny ocenić, czy jest w stanie sam lub po konsultacjach ze swoimi doradcami podjąć ryzyko związane z daną transakcją. Instrumenty finansowe oraz transakcje, których są przedmiotem mogą być nieodpowiednie do indywidualnej sytuacji niektórych Klientów. Ostateczna decyzja o zawarciu transakcji, okresu inwestycji i wielkości zaangażowanych środków każdorazowo należy wyłącznie do Klienta.
Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski Spółka Akcyjna, ul. Puławska 15, 02-515 Warszawa, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego numer KRS 0000026438, NIP 525-000-77-38, REGON 016298263, kapitał zakładowy (kapitał wpłacony) 1 250 000 000 zł.