Nowy tydzień złoty rozpoczął konsolidując się w pobliżu osiągniętych w ubiegły piątek poziomów tj. 4,64 na EUR/PLN oraz 4,35 na USD/PLN. Z pozostałych walut z regionu CEE-3 nieznacznie umacniała się czeska korona, a węgierski forint nieco tracił, zarówno względem euro jak i dolara. Na globalnym rynku FX kurs EUR/USD zwyżkował do okolic 1,07, a chiński juan osłabił się o ok. 0,2% w stosunku do amerykańskiego dolara.
W poniedziałek, w otoczeniu rynku FX zarówno krajowego jak i globalnego nie pojawiły się żadne istotne, nowe czynniki, które mogłyby wygenerować większą zmienność. Inwestorzy skupili już swoją uwagę na środowym posiedzeniu Fed, a konkretnie na rozpatrywaniu możliwych scenariuszy dotyczących projekcji makroekonomicznych, które będą przedstawione wraz z decyzją o poziomie stóp procentowych. Warto natomiast wspomnieć, iż agencje informacyjne poinformowały o kolejnych problemach chińskiego developera Country Garden ze spłatą odsetek od obligacji, co miało wpływ na słabe zachowanie azjatyckich indeksów giełdowych i mogło być jedną z przyczyn zniżek giełd z Europy. W takim niekorzystnym otoczeniu nawet względną stabilizację złotego można odbierać pozytywnie.
Wtorkowe, krajowej kalendarium makro jest puste, a globalne ubogie (finalne dane o sierpniowej inflacji HICP ze strefy euro oraz sierpniowe dane z rynku nieruchomości z USA), wobec czego wysoce prawdopodobna jest dalsza stabilizacja notowań na rynkach FX w oczekiwaniu na decyzję Fed. Naszym zdaniem wtorkowa słabość indeksów azjatyckich może być wyzwaniem dla złotego, a tym samym utrzymanie kursu EUR/PLN w zakresie 4,64-4,65 byłoby pozytywnym sygnałem.
Na krajowym rynku stopy procentowej w poniedziałek rentowności SPW wzdłuż całej krzywej konsolidowały się minimalnie powyżej piątkowych zamknięć, obligacje 2-letnie kończyły sesję w okolicach 4,88%, a 10-letnie w pobliżu 5,64%. Na rynkach bazowych rentowności papierów skarbowych szły w górę w zakresie 2-5 pb., a dochodowości UST naruszyły wieloletnie maksima.
Poniedziałkowy odczyt sierpniowej inflacji bazowej CPI z Polski był zgodny z rynkowym konsensusem (10,0% vs. 10,6% w lipcu br.) i nie miał wpływu na krajowy rynek FI, który pozostawał pod wpływem rynków globalnych. Te zaś pozostawały w otoczeniu stabilizujących się na kilkumiesięcznych maksimach cenach ropy naftowej oraz wypowiedzi przedstawicieli EBC (z jastrzębiego skrzydła), w których nie wykluczali oni, że do końca br. stopy procentowe mogą zostać podwyższone jeśli presja płacowa i inflacyjna okażą się być bardziej uporczywe. Wskazywali oni również, że rynkowe oczekiwania na obniżki stóp przez EBC w pierwszej połowie ’24 są błędne. Uwagę inwestorów skupiały także rozważania na temat środowego posiedzenia Fed, na którym to rynek nie spodziewa się podwyżki stóp procentowych, jednak o jego odbiorze zadecydują projekcje dotyczące przyszłej ścieżki inflacji, PKB oraz stóp procentowych (tzw. dot plot). Inwestorzy zakładają, że obecny cykl zacieśniania polityki pieniężnej w USA uległ już zakończeniu, jednak Fed nie chcąc rozpoczęcia rynkowej gry pod obniżki stóp może np. podtrzymać przekaz z poprzedniej projekcji, która dawała miejsce na jeszcze jedną ich podwyżkę o 25 pb.
Ze względu na mało rozbudowane wtorkowe kalendarium makro kolejna sesja na rynkach FI przyniesie zapewne dalsze wyczekiwanie na środową decyzję FOMC, a niepewność co do wymowy tego posiedzenia może podtrzymywać presję na nieco wyższe rentowności zarówno krajowych SPW jak i obligacji z rynków bazowych.