Nowy tydzień złoty rozpoczął od kontynuacji aprecjacji, kurs EUR/PLN zniżkował w pobliże 4,35, a USD/PLN spadł w okolice 3,98. Na globalnym rynku FX dolar amerykański kontynuował deprecjację, a kursu EUR/USD wzrósł do 1,0940.
Złoty w poniedziałek ponownie pozytywnie wyróżniał się na tle pozostałych walut z regionu CEE-3, a krajową walutę wspierały przede wszystkim trendy i czynniki z rynków bazowych. Po pierwsze, złoty pozostawał pod wpływem znaczącego umocnienia chińskiego juana (główna waluta z rynków EM), który reagował w ten sposób na pozostawienie tamtejszych stóp procentowych bez zmian. Rynek zakłada, że cykl luzowania polityki pieniężnej w Chinach uległ już zakończeniu. Po drugie, złotego wspierał dalszy wzrost kursu EUR/USD, co jak się wydaje było głównie konsekwencją piątkowej decyzji agencji Moody’s o podwyższeniu perspektywy ratingu Włoch z negatywnej na stabilną, choć naszym zdaniem nieco mocniejsze dane o październikowej inflacji PPI w Niemczech miały także znaczenie. Po trzecie, w krajowych mediach przy okazji zaplanowanego na wtorek posiedzenia KE, w którego agendzie pojawił się zapis dotyczący akceptacji polskiego KPO, odżył ponownie temat dotyczący przyznania Polsce 5 mld euro na początku 2024 roku w ramach programu RePowerEU, co również wspierało PLN.
Wtorek przyniesie sporą partię danych makro z Polski za październik (inflacja PPI, produkcja przemysłowa oraz dane o zatrudnieniu i wynagrodzeniach). Rynek oczekuje mocniejszych odczytów, co może podtrzymywać dobry sentyment wokół PLN. Warto jednak dodać, że w poniedziałek kursy EUR/PLN i USD/PLN zbliżyły się znacząco do istotnych krótkoterminowych wsparć (odpowiednio strefa 4,35-4,36 oraz 3,94-3,98) czemu towarzyszy silne, techniczne wyprzedanie. Tym samym podtrzymujemy opinię, iż w krótkim terminie ryzyka wzrostowych ruchów korekcyjnych na ww. parach znacząco zwiększyły się.
Początek tygodnia na globalnych rynkach stopy procentowej przyniósł uspokojenie nastrojów, rentowności obligacji w Polsce nieco wzrosły (1-4 pb.), przy zmianach w zakresie -2/+5 pb. na rynkach bazowych.
Poniedziałkowe kalendarium makro nie było rozbudowane, rynki „dogrywały” jeszcze trendy, których bazą były ubiegłotygodniowe dane o inflacji CPI z USA, a w otoczeniu brak było nowych impulsów, które mogłyby spowodować pokonanie ważnych, technicznych wsparć na 10-cio letnich obligacjach amerykańskich i niemieckich. Wsparcia te, znajdujące się odpowiednio na 4,36% oraz 2,52%, były testowane w ubiegły piątek. W otoczeniu rynku pojawiły się werbalne „interwencje” członka EBC (Pierra Wunscha), którego zdaniem rynkowe oczekiwania zakończenia cyklu podwyżek stóp EBC i rozpoczęcie ich obniżek już w kwietniu ’24 mogą być nadmiernie optymistyczne. Wypowiedzi te nie miały jednak istotnego wpływu na rynki, które czekały na nowe, mocniejsze impulsy, a te w postaci ważniejszych odczytów makro pojawią się w dalszej części obecnego tygodnia.
We wtorek poznamy pierwszą partię twardych, krajowych danych z gospodarki za październik, choć nie oczekujemy aby miały one znaczące przełożenie na krajowy rynek FI, który to obecnie pozostaje głównie pod wpływem trendów globalnych. W tym kontekście inwestorzy nieco więcej uwagi będą przywiązywać do publikowanego we wtorek protokołu z ostatniego posiedzenia Fed, a w regionie CEE-3 najważniejszym wydarzeniem jest posiedzenie MNB, gdzie oczekuje się obniżki stóp o 75 pb. Taka decyzja MNB może nieco wpierać niższe rentowności krajowych SPW. Naszym zdaniem do czasu publikacji wstępnych, listopadowych indeksów PMI z Europy i USA (odpowiednio czwartek i piątek) kursy obligacji zarówno z rynków bazowych jak i polskich SPW mogą się konsolidować w zakresie +/-5 pb. względem poniedziałkowych zamknięć.
Sporządzenie niniejszej publikacji zostało ukończone 21 listopada 2023, 07:30.
Informacje i zastrzeżenia
Niniejsza publikacja (Publikacja) powstała w Biurze Strategii Rynkowych (BSR), które jest wydzieloną jednostką PKO BP S.A. (Bank). BSR nie zawiera i nie pośredniczy w zawieraniu transakcji na rynku finansowym. Publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny oraz nie stanowi oferty w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Informacje zawarte w Publikacji nie mogą być traktowane jako propozycja nabycia jakichkolwiek instrumentów finansowych, rekomendacja inwestycyjna, usługa doradztwa inwestycyjnego, podatkowego lub jako forma świadczenia pomocy prawnej. Bank dołożył wszelkich starań, aby zamieszczone w Publikacji informacje były rzetelne oraz oparte na wiarygodnych źródłach. Publikacja powstała na podstawie niezależnych badań analitycznych prowadzonych w BSR na podstawie ogólnodostępnych źródeł informacji o charakterze ekonomiczno-rynkowym. Ewentualne opinie analityków zawarte w Publikacji zostały sporządzone przez nich w sposób niezależny i mogą ulegać zmianie.
Ewentualna ocena instrumentów finansowych zawarta w Publikacji dokonywana jest przy zastosowaniu kombinacji metod, w szczególności fundamentalnej, porównawczej, rynkowej i technicznej. Analiza fundamentalna zmierza do określenia wartości godziwej danego instrumentu finansowego. Główne zalety: bazuje na obiektywnych czynnikach; główne słabości: istotny lub nawet dominujący wpływ na wartość rynkową, szczególnie w krótkim terminie, mogą wywierać czynniki pozafundamentalne. Metoda porównawcza obejmuje porównanie wycen rynkowych zbliżonych do siebie instrumentów finansowych w celu zidentyfikowania bezwzględnego i względnego przewartościowania lub niedowartościowania. Główne zalety: identyfikacja względnych nieefektywności rynkowych; główne słabości: porównywanie instrumentów finansowych, które nie są tożsame rodzi ryzyko nadmiernego uproszczenia i w konsekwencji wyciągnięcia błędnych wniosków. Metoda rynkowa służy do określania przewidywanych zmian w podaży i popycie na dany instrument finansowy wynikających z różnorodnych przyczyn m.in. na podstawie analizy pozycji portfelowych lub zagregowanej opinii uczestników rynku względem danego instrumentu finansowego; główne słabości: fragmentaryczność i opóźnienie danych będących podstawą analizy. Metoda techniczna jest metodą uzupełniającą, przydatną w szczególności w identyfikowaniu krótkoterminowych trendów. Polega głównie na badaniu wykresów obrazujących historyczne kształtowanie się cen i innych parametrów rynkowych, w celu określenia w jaki sposób ukształtują się one w przyszłości. Główne zalety: względnie krótki czas analizy; główne słabości: zjawiska z przeszłości nie muszą powtórzyć się w przyszłości. W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących wymienionych metodologii zalecany jest kontakt z analitykami BSR.
Akcjonariuszem posiadającym powyżej 5% wyemitowanego kapitału zakładowego jest Skarb Państwa. Bank może być animatorem emitenta, rynku lub dostawcą płynności w odniesieniu do instrumentów finansowych wymienionych w Publikacji jak również posiadać je w swoim portfelu. Bank na mocy zawartych umów pełni funkcję Dealera Rynku Pieniężnego oraz Dealera Skarbowych Papierów Wartościowych.
Bank nie ponosi odpowiedzialności za skutki decyzji podjętych na podstawie informacji zawartych w niniejszej publikacji. Niezależnie od informacji przekazanych przez Bank, przed zawarciem każdej transakcji Klient powinien dokonać całościowej oceny jej ryzyka, potencjalnych korzyści i ewentualnych strat, warunków i skutków prawnych, księgowych i podatkowych transakcji, wpływu czynników rynkowych na wartość inwestycji i wynik transakcji oraz w sposób niezależny ocenić, czy jest w stanie sam lub po konsultacjach ze swoimi doradcami podjąć ryzyko związane z daną transakcją. Instrumenty finansowe oraz transakcje, których są przedmiotem mogą być nieodpowiednie do indywidualnej sytuacji niektórych Klientów. Ostateczna decyzja o zawarciu transakcji, okresu inwestycji i wielkości zaangażowanych środków każdorazowo należy wyłącznie do Klienta.
Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski Spółka Akcyjna, ul. Puławska 15, 02-515 Warszawa, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego numer KRS 0000026438, NIP 525-000-77-38, REGON 016298263, kapitał zakładowy (kapitał wpłacony) 1 250 000 000 zł.