Złoty we wtorek nieco się osłabił zarówno względem dolara jak i euro. Kurs EUR/PLN kończył sesję w okolicach 4,63, a USD/PLN osiągnął nowy 6-cio miesięczny szczyt powyżej 4,43. Na bazowych rynkach FX dolar amerykański pozostawał mocny, a kurs EUR/USD konsolidował się poniżej pokonanego w poniedziałek poziomu 1,05, kończąc notowania w pobliżu 1,0460.
We wtorek lokalne kalendarium makro było puste, krajowi inwestorzy czekali na środową decyzję RPP, a otoczenie globalne ze zniżkującymi indeksami giełdowymi, mocnym dolarem i rosnącymi rentownościami obligacji skarbowych nie sprzyjało walutom z rynków EM. W takim otoczeniu relatywnie niewielkie osłabienie złotego względem euro oraz dolara może świadczyć o sile krajowej waluty, choć jest to raczej efekt wyczekiwania rynku na środową decyzję RPP, co do której oczekiwania są dość mocno rozbieżne. Konsensus rynkowy zakłada obniżkę stopy bazowej NBP o 25 pb. do 5,75%, jednak w obliczu mocnego spadku krajowej inflacji we wrześniu br. i zaskakującej uczestników rynku silnej obniżki na ostatnim posiedzeniu, część ekonomistów oraz analityków oczekuje cięcia o 50 pb. Wydaje się, że co najmniej w krótkim terminie dalsze zachowanie złotego będzie zależne od skali cięcia stóp przez RPP. Naszym zdaniem każde mocniejsze od 25 pb. obniżenie kosztu pieniądza, szczególnie w niesprzyjającym walutom z EM globalnym otoczeniu, wzmogłoby presję na kontynuację deprecjacji PLN z możliwością pokonania najbliższego, technicznego oporu na EUR/PLN znajdującego się w okolicach 4,64. Natomiast zgodna z rynkowym konsensusem obniżka stóp byłaby co najmniej neutralna dla złotego, który wówczas mógłby zacząć mocniej reagować na nastroje globalne.
Wtorek na krajowym rynku stopy procentowej przyniósł spadki rentowności obligacji w zakresie 2-5 pb., a dochodowość papierów 2-letnich znalazła się nieznacznie poniżej 5%. Na pozostałych parkietach z regionu CEE-3 rentowności 10-letnich SPW szły wyraźnie w górę podążając za rynkami bazowymi, gdzie 10-letnie UST dotarły do okolic 4,84%.
Odmienne od regionu i rynków bazowych zachowanie krajowej krzywej, to efekt dyskontowania przez polskie papiery kolejnej obniżki stóp procentowych na dzisiejszym posiedzeniu RPP. Wyceny instrumentów pochodnych wskazują na możliwe ich cięcie o ponad 50 pb., konsensus ekonomistów zakłada obniżkę o 25 pb., choć w ostatnich dniach widać przesunięcie oczekiwań części analityków w kierunku mocniejszego od konsensusu obniżenia kosztu pieniądza. Na globalnych rynkach FI presja na wyższe rentowności (wspierana przez narrację bankierów centralnych) była we wtorek kontynuowana, choć początkowo dotyczyło to głównie długiego końca krzywej dochodowości. Sytuację zmieniły pierwsze w tym tygodniu dane z amerykańskiego rynku pracy (liczba wakatów wg JOLTS), które wskazały na znacząco wyższy od rynkowego konsensusu przyrost wolnych miejsc pracy w USA (9,61 mln wakatów wobec oczekiwanych 8,81 mln). Dodatkowo skorygowano w górę odczyt za lipiec br., co sumarycznie pokazało odporność tamtejszego rynku na mocno restrykcyjną politykę Fed. Po tych danych w górę zaczęły iść również rentowności z krótkiego i środkowego końca krzywej UST, jednak krajowe SPW na ten ruch nie reagowały.
Środa oprócz decyzji RPP przyniesie szereg istotnych danych makro zarówno z Europy (PMI dla usług) i USA (PMI i ISM dla usług, raport ADP), ale również swoje wystąpienia będą mieli przedstawiciele EBC oraz Fed. Zachowanie krajowych SPW będzie jednak głównie zależne od tego czy RPP „dowiezie” rynkowe oczekiwania skali cięcia stóp NBP. Nasze najnowsze projekcje zakładają kontynuację średnioterminowego trendu spadku rentowności krajowych SPW, które do końca roku obniżą się naszym zdaniem do 4,80% w tenorze 2-letnim, do 5,00% w 5-cio letnim oraz 5,50% dla papierów 10-letnich.