Wtorek na krajowym rynku FX przyniósł umocnienie złotego, kurs EUR/PLN zniżkował do okolic 4,54, a USD/PLN w pobliże 4,28. Na rynkach bazowych osłabiał się dolar amerykański, czego skutkiem był wzrost kursu EUR/USD do 1,06, czyli w okolice maksimów z ostatnich 10-ciu sesji.
Na złotego we wtorek oddziaływały głównie czynniki globalne gdzie nastroje, szczególnie na rynkach kapitałowych wyraźnie się poprawiły. Wydaje się, że inwestorzy zaczęli zakładać, iż szanse na rozszerzenie wojny w Izraelu na sąsiednie państwa z regionu Bliskiego Wschodu zaczynają maleć, a tym samym pomimo szokującej skali walk i strat, konflikt ten będzie miał lokalny charakter. Konsekwencją uspokojenia nastrojów był słabszy dolar, a trend ten wspierały także rysujące się coraz wyraźniej spadki rentowności obligacji skarbowych z głównych rynków. Taki trend rynku FI wspierają malejące, rynkowe oczekiwania na kolejne podwyżki stóp przez EBC i Fed, co między innymi pokazuje CME FedWatch Tool, wg którego wskazań prawdopodobieństwo dalszego zaostrzenia polityki pieniężnej w USA do końca br. znacząco spadło i oscyluje w okolicach 20%.
Skala aprecjacji złotego i spadku kursów EUR/PLN (11 gr.) oraz USD/PLN (ponad 15 gr.) na ostatnich kilku sesjach jest już znacząca, a nerwowość w globalnym otoczeniu raczej szybko nie minie. Dodatkowo kurs EUR/PLN dotarł do technicznych wsparć znajdujących się w strefie 4,5350-4,55, a indeks dolara (DXY) również testuje techniczne wsparcia (okolice 105,5 pkt.). Tym samym w najbliższych dniach złoty może być podatny na co najmniej korekcyjne osłabienie w kierunku 4,57-4,58 dla EUR/PLN oraz 4,30-4,31 dla USD/PLN.
Na krajowym rynku stopy procentowej wtorkowa sesja przyniosła spadki rentowności SPW w zakresie 6-10 pb., a analogiczne tendencje miały miejsce na pozostałych rynkach z regionu CEE-4. Na rynkach bazowych FI, po poniedziałkowym święcie w USA, we wtorek rentowności UST zniżkowały po ok. 10-13 pb. w całym spektrum krzywej, a w Europie zachowanie papierów 10-letnich było mieszane (-1/+3 pb.).
Mocniejsze zachowanie krajowych papierów, to naszym zdaniem efekt odziaływania głównie czynników regionalnych oraz lokalnych. W regionie CEE-3, we wtorek, poznaliśmy odczyty wrześniowej inflacji z Węgier (12,2% vs. oczekiwane 12,5%) oraz z Czech (6,9% vs. oczekiwane 7,5%), które pokazały, że procesy dezinflacji w tej części Europy pozostają mocne, a to wspierać będzie rynkowe oczekiwania na niższe stopy procentowe. W Polsce natomiast miała miejsce aukcja regularna MF, na której sprzedano papiery za 10,4 mld zł (9 mld zł w sprzedaży podstawowej + 1,4 mld zł w sprzedaży dodatkowej), a popyt przekraczał 13,2 mld zł w ramach aukcji podstawowej. Sprzedaż zakończyła się zatem sukcesem i pokazała, że popyt na krajowe papiery skarbowe pozostaje wysoki.
Środowe, krajowe kalendarium makro jest puste, a na rynkach bazowych obok wystąpień przedstawicieli Fed (Bowman, Waller oraz Bostic) opublikowane zostaną dane o wrześniowej inflacji konsumenckiej z Niemiec (CPI i HICP) oraz producenckiej (PPI) z USA. Naszym zdaniem zwrot rentowności krajowych SPW dokonany we wtorek z okolic linii średnioterminowych trendów może być pierwszym sygnałem dobiegania końca średnioterminowych korekt, tym bardziej, że otoczenie krajowe, regionalne ale i globalne zaczyna takie tendencje wspierać. To w najbliższych dniach może kierować rentowności krajowych obligacji 5-cio i 10-cio letnich odpowiednio w okolice 5,3% oraz 5,8%.