W ubiegłym tygodniu złoty umocnił się zarówno względem dolara jak i euro, kurs EUR/PLN zniżkował o ok. 3 gr. w pobliże 4,4250, a USD/PLN o ok. 1 gr. do okolic 4,14. Na globalnym rynku FX dolar podlegał aprecjacji, a kurs EUR/USD spadł w pobliże 1,0680.
Na przestrzeni tygodnia globalne nastroje były dla walut z rynków EM umiarkowanie negatywne, indeksy giełdowe były co prawda stabilne ale dolar odbijał po wyraźnym osłabieniu z przełomu miesiąca, a rentowności SPW z rynków bazowych zaczęły ponownie iść w górę w środę i głównie w czwartek. W takim otoczeniu złoty zdołał się jednak umocnić, a krajowa waluta niespodziewane wsparcie uzyskała ze strony RPP, która wbrew rynkowym oczekiwaniom na środowym posiedzeniu pozostawiła stopy procentowe NBP bez zmian. Tendencje te na PLN zostały dodatkowo wzmocnione po czwartkowej konferencji prezesa NBP, którą rynek odebrał jako zapowiedź możliwej, dłuższej pauzy w obecnym cyklu luzowania polityki pieniężnej. Aprecjacji PLN nie zatrzymały jastrzębie, czwartkowe wypowiedzi prezesa Fed, a w piątek kurs EUR/PLN testował nawet okolice 4,4150, czyli poziomy bliskie powyborczym minimom.
W obecnym tygodniu, z krajowych czynników wpływ na notowania PLN może mieć poniedziałkowy odczyt wrześniowego salda na rachunku obrotów bieżących ale również informacje dotyczące nowego, polskiego rządu. Na globalne nastroje wpływać będą natomiast kolejne dane makro z rynków bazowych, w tym głównie wtorkowy odczyt październikowej inflacji CPI ze Stanów Zjednoczonych, szczególnie w kontekście ostatnich wypowiedzi J. Powella. Po piątkowej sesji trendy głównych par z PLN pozostały spadkowe i nie widzimy póki co sygnałów ich zmiany. Przy założeniu neutralnego otoczenia globalnego w kolejnych dniach zakładamy pozostawanie kursu EUR/PLN w dolnych partiach konsolidacji 4,41-4,48 oraz możliwy spadek kursu USD/PLN w okolice 4,08-4,10.
Na globalnych rynkach stopy procentowej tydzień przyniósł wzrosty rentowności zarówno krajowych SPW (15-33 pb.) jak i papierów z rynków bazowych (7-23), generalnie mocniejsze na krótkim i środkowym końcu krzywej dochodowości.
Początek tygodnia na globalnym rynku FI upływał pod znakiem kontynuacji dobrych nastrojów, które były jeszcze echem gołębiego odbioru listopadowego posiedzenia Fed oraz kolejnych słabych danych makro z Europy. W tym czasie rentowności 10-cio letnich Bundów i UST testowały średnioterminowe linie trendu wzrostowego, a dochodowości analogicznych polskich SPW znajdowały się na 3-miesiecznych minimach. Sytuację na rynkach zmieniły przede wszystkim decyzje i wypowiedzi bankierów centralnych. Krajowa RPP niespodziewanie nie obniżyła stóp procentowych, a przekaz z konferencji prezesa NBP sugeruje możliwą, dłuższą pauzę w cyklu obniżek stóp. Rynkowe wyceny zarówno SPW oraz instrumentów pochodnych nie uwzględniały takich scenariuszy i rynek bardzo szybko zaczął się do nich dostosowywać. Presję na polskie papiery zwiększyły dodatkowo wzrosty rentowności na rynkach bazowych, które były konsekwencją czynników technicznych oraz czwartkowych, jastrzębich wypowiedzi prezesa Fed. J. Powell tonował rynkowy optymizm dotyczący terminu rozpoczęcia i skali przyszłego, możliwego cyklu luzowania polityki pieniężnej w USA, co naszym zdaniem miało związek ze spadkiem rentowności UST o ok. 50 pb. od końca października br.
W krótkim terminie istotnym wydarzeniem dla globalnego sentymentu na rynkach FI będzie wtorkowy odczyt październikowej inflacji CPI z USA. Naszym zdaniem jeśli nie przyniesie on negatywnych zaskoczeń, to presja na niższe rentowności, również na krajowych SPW, powinna w ciągu kilku dni powrócić.
Sporządzenie niniejszej publikacji zostało ukończone 13 listopada 2023, 07:20.
Informacje i zastrzeżenia
Niniejsza publikacja (Publikacja) powstała w Biurze Strategii Rynkowych (BSR), które jest wydzieloną jednostką PKO BP S.A. (Bank). BSR nie zawiera i nie pośredniczy w zawieraniu transakcji na rynku finansowym. Publikacja ma charakter wyłącznie informacyjny oraz nie stanowi oferty w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Informacje zawarte w Publikacji nie mogą być traktowane jako propozycja nabycia jakichkolwiek instrumentów finansowych, rekomendacja inwestycyjna, usługa doradztwa inwestycyjnego, podatkowego lub jako forma świadczenia pomocy prawnej. Bank dołożył wszelkich starań, aby zamieszczone w Publikacji informacje były rzetelne oraz oparte na wiarygodnych źródłach. Publikacja powstała na podstawie niezależnych badań analitycznych prowadzonych w BSR na podstawie ogólnodostępnych źródeł informacji o charakterze ekonomiczno-rynkowym. Ewentualne opinie analityków zawarte w Publikacji zostały sporządzone przez nich w sposób niezależny i mogą ulegać zmianie.
Ewentualna ocena instrumentów finansowych zawarta w Publikacji dokonywana jest przy zastosowaniu kombinacji metod, w szczególności fundamentalnej, porównawczej, rynkowej i technicznej. Analiza fundamentalna zmierza do określenia wartości godziwej danego instrumentu finansowego. Główne zalety: bazuje na obiektywnych czynnikach; główne słabości: istotny lub nawet dominujący wpływ na wartość rynkową, szczególnie w krótkim terminie, mogą wywierać czynniki pozafundamentalne. Metoda porównawcza obejmuje porównanie wycen rynkowych zbliżonych do siebie instrumentów finansowych w celu zidentyfikowania bezwzględnego i względnego przewartościowania lub niedowartościowania. Główne zalety: identyfikacja względnych nieefektywności rynkowych; główne słabości: porównywanie instrumentów finansowych, które nie są tożsame rodzi ryzyko nadmiernego uproszczenia i w konsekwencji wyciągnięcia błędnych wniosków. Metoda rynkowa służy do określania przewidywanych zmian w podaży i popycie na dany instrument finansowy wynikających z różnorodnych przyczyn m.in. na podstawie analizy pozycji portfelowych lub zagregowanej opinii uczestników rynku względem danego instrumentu finansowego; główne słabości: fragmentaryczność i opóźnienie danych będących podstawą analizy. Metoda techniczna jest metodą uzupełniającą, przydatną w szczególności w identyfikowaniu krótkoterminowych trendów. Polega głównie na badaniu wykresów obrazujących historyczne kształtowanie się cen i innych parametrów rynkowych, w celu określenia w jaki sposób ukształtują się one w przyszłości. Główne zalety: względnie krótki czas analizy; główne słabości: zjawiska z przeszłości nie muszą powtórzyć się w przyszłości. W przypadku pytań lub wątpliwości dotyczących wymienionych metodologii zalecany jest kontakt z analitykami BSR.
Akcjonariuszem posiadającym powyżej 5% wyemitowanego kapitału zakładowego jest Skarb Państwa. Bank może być animatorem emitenta, rynku lub dostawcą płynności w odniesieniu do instrumentów finansowych wymienionych w Publikacji jak również posiadać je w swoim portfelu. Bank na mocy zawartych umów pełni funkcję Dealera Rynku Pieniężnego oraz Dealera Skarbowych Papierów Wartościowych.
Bank nie ponosi odpowiedzialności za skutki decyzji podjętych na podstawie informacji zawartych w niniejszej publikacji. Niezależnie od informacji przekazanych przez Bank, przed zawarciem każdej transakcji Klient powinien dokonać całościowej oceny jej ryzyka, potencjalnych korzyści i ewentualnych strat, warunków i skutków prawnych, księgowych i podatkowych transakcji, wpływu czynników rynkowych na wartość inwestycji i wynik transakcji oraz w sposób niezależny ocenić, czy jest w stanie sam lub po konsultacjach ze swoimi doradcami podjąć ryzyko związane z daną transakcją. Instrumenty finansowe oraz transakcje, których są przedmiotem mogą być nieodpowiednie do indywidualnej sytuacji niektórych Klientów. Ostateczna decyzja o zawarciu transakcji, okresu inwestycji i wielkości zaangażowanych środków każdorazowo należy wyłącznie do Klienta.
Powszechna Kasa Oszczędności Bank Polski Spółka Akcyjna, ul. Puławska 15, 02-515 Warszawa, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego numer KRS 0000026438, NIP 525-000-77-38, REGON 016298263, kapitał zakładowy (kapitał wpłacony) 1 250 000 000 zł.